Czytanie sztuki Anny Wakulik „Błąd wewnętrzny”

Czytanie sztuki Anny Wakulik „Błąd wewnętrzny” w reżyserii Anny Wieczur – Bluszcz odbędzie się 26 maja o godzinie 16.45 w Teatrze Miejskim w Gdyni, w ramach finału dziesiątego konkursu o Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną. „Błąd wewnętrzny” walczy o główną nagrodę konkursu wynoszącą 50 tysięcy złotych. Zwycięzcę konkursu poznamy 27 maja po godz. 22.00 podczas uroczystej gali.

obsada: Justyna Bartoszewicz (Teatr Wybrzeże Gdańsk), Katarzyna Dałek (Teatr Wybrzeże Gdańsk), Dorota Kowalewska (Teatr Muzyczny Gdynia), Weronika Nawieśniak, Piotr Chys (Teatr Wybrzeże Gdańsk), Andrzej Wichrowski, Grzegorz Wolf (Teatr Miejski Gdynia), Michał Gos – perkusja

Według Anny Zalewskiej-Uberman z Komisji Artystycznej GND w dramacie Anny Wakulik od początku „śmierdzi trupem”. Do podświadomości bohaterów dobijają się wysłannicy z innego świata, wieszcząc nadejście „końca tego systemu rzeczy” i zapowiadając Armageddon. „Ten świat się psuje, wypadają mu zęby, włosy, chodzi o lasce, jeździ na wózku”. Ten świat jest nie do zniesienia bez „kolorowanek odstresowujących, seksu, pajacy z tą z TVN-u” i alkoholu – ironicznie wylicza autorka doraźne odtrutki na Weltschmerz. I choć „wody gruntowe są skażone psychotropami”, przepisywanymi przez shrinka (psychiatrę), który dzierży władzę nad społeczeństwem, jak kiedyś szaman czy ksiądz, to i tak świat zalewają kolejne fale samobójstw ludzi obarczonych tytułowym „błędem wewnętrznym”, obsesyjnie dążących do samounicestwienia. U Wakulik na śmiertelną karuzelę wsiadają kolejno bezimienni bohaterowie: 65 (lekarz psychiatra), 35 (pielęgniarka), 51 (była stewardessa), 52 (eks pilot) i 19 (uczennica). Wszystkie postaci uwięzione w samobójczym kręgu, niezależnie od klasy społecznej i doświadczenia życiowego, mają na swoim koncie epizody samobójcze lub fantazjują o umieraniu. „Czasem mam ochotę rozpierdolić ten samolot ze wszystkimi ludźmi o skały” – wyrzuca z siebie pilot. „W apartamencie w Paryżu to i ja chciałabym się zabić, wreszcie wydarzyłoby mi się coś ładnego” – dzieli się swoim pragnieniem pielęgniarka, asystująca dla pieniędzy podstarzałemu psychiatrze, perwersyjnie flirtującemu ze Śmiercią. Dramaturgicznym samowyzwalaczem ostatecznej katastrofy jest w tekście śmiertelny wypadek młodego chłopaka, który jadąc pod prąd przekracza prędkość i uderza w drzewo. Jeden samobójczy impuls wystarcza by zakazane fantazje zyskały realne kształty i zostały pomnożone przez przypadki: „Chcę iść na tory. Chcę być pilotem samolotu. Chcę być wieszającym się chłopcem, tonącą kobietą, spadającym nastolatkiem. Chcę być maszynistą pociągu, pod który się rzucacie, chcę być sprzątającą chodnik pod budynkiem, z którego spadacie, chcę być kierowcą tira, w który uderzacie” woła w natchnieniu 35-letnia, nienasycona śmiercią podpalaczka świata i „wylewa benzynę z kanistra”… Tylko umierając można pozbyć się patologicznego pragnienia śmierci i tęsknoty za katastrofą… Realizuje się śmiertelny paradoks…

Wstęp na czytanie jest wolny.

Anna Wakulik (1988). Urodziła się w Gdańsku, studiowała w Szkole Dramatu przy Teatrze na Woli i Instytucie Kultury Polskiej UW. W latach 2012-2014 kierownik literacki Teatru im. L. Solskiego w Tarnowie. Autorka sztuk „Zażynki” (Teatr Polski w Poznaniu, reż. Katarzyna Kalwat; The Royal Court Theatre w Londynie, reż. Caroline Steinbeis; sztuka była nominowana do London Evening Standard Theatre Awards 2013, zdobyła Nagrodę Dziennikarzy w konkursie Metafory Rzeczywistości, znalazła się w finale Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej), „Bohaterowie” (Teatr im. L. Solskiego w Tarnowie, reż. Ewelina Pietrowiak). Finalistka Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej 2010 za tekst „Krzywy domek” (realizacja w cyklu „Teatroteka”, reż. Anna Wieczur- Bluszcz, 2016; Teatr PR, reż. Janusz Kukuła), 2014 „Wasza wysokość” (prapremiera: Teatr WARSawy, reż. Katarzyna Kalwat; realizacja w cyklu „Teatroteka”, reż Agnieszka Smoczyńska, 2015; Teatr PR, reż. Julia Mark, 2017), 2015 „Dziki Zachód” oraz Metafor Rzeczywistości 2009 za tekst „Sans Souci”; laureatka konkursu dramaturgicznego Teatru Wybrzeże za tekst „Elżbieta H.” (2011). W latach 2006-2009 rzecznik prasowy Teatru Atelier im. A. Osieckiej w Sopocie. Publikowała w „Dialogu” (sztuki: „Sans Souci”, „Elżbieta H.”, „Zażynki”, „Wasza Wysokość”, „Dziki Zachód”). Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2013).

Najnowsze aktualności