Czytanie sztuki „Wszystko o mojej matce” Tomasza Śpiewaka

Czytanie sztuki „Wszystko o mojej matce” Tomasza Śpiewaka w reżyserii Magdy Szpecht odbędzie się 25 maja o godzinie 16.45 w Teatrze Miejskim w Gdyni, w ramach finału dziesiątego konkursu o Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną. „Wszystko o mojej matce” walczy o główną nagrodę konkursu wynoszącą 50 tysięcy złotych.
obsada: Agnieszka Bała, Dorota Lulka, Agata Moszumańska, Elżbieta Mrozińska, Beata Buczek-Żarnecka, Maciej Wizner (aktorzy Teatru Miejskiego w Gdyni)
Według Anny Zalewskiej-Uberman z Komisji Artystycznej GND „Wszystko o mojej matce” to opowieść zawieszona miedzy intymnością a teatralnym przerysowaniem i ekshibicjonistycznym odsłonięciem, inspirowana postaciami matek dwóch artystów: Michała Borczucha i Krzysztofa Zarzeckiego, które w latach 1986 i 1998 zmarły na raka. Wychodząc od przejmującego doświadczenia utraty i wspólnoty losów półsierot, Tomasz Śpiewak buduje realno-poetycką przestrzeń dramatu, w którym życie przenika się ze sztuką. Kiczowata, groteskowa i momentami sentymentalna formuła afabularnej psychodramy, zapożyczona od Pedro Almodóvara jest dla autora filtrem, przez który z dystansem i poczuciem humoru przygląda się skomplikowanej relacji matka – dziecko. Podobnie jak hiszpański reżyser, autor rozpisuje tytułową postać matki na kilka odrębnych bytów. Odgrywające rolę Rajmundy, Normy, Rosy, Blanki i Humy aktorki stają się mediami zmarłych matek, tworząc rozmaite wariacje na ich temat, oscylując na granicy zapisanej w scenariuszu roli i własnej prywatności. Teatralna scena pełni w tekście funkcję wehikułu pamięci, a rozgrywany na naszych oczach spektakl o matkach, zamienia się w seans spirytystyczny. Rozpoznający się w lustrze żałoby synowie, podejmują, wciąż od nowa, nieudaną próbę rekonstrukcji przeszłości a jednocześnie demontażu matczynego mitu.W pierwszej części dramatu, na mgliste wspomnienia Zofii Borczuchowej, jako odurzonej oparami perfum przerobowej z fabryki „Miraculum”, Śpiewak nakłada wizerunek chorej matki robiącej sobie makijaż:
„błękit pruski trudno się nakłada ale ma obłędnie piękny kolor
nie mrugać a najlepiej w ogóle się nie ruszać
najlepiej w ogóle nie żyć
wtedy nałoży się najpiękniej
wtedy najrówniej się rozłoży
i pokryje wszystko
i powiekę i oczodół i kraków i skałkę i czarnobyl i marsa i moją matkę
i jej grób na rakowicach i całe chiny”
W żałobnym monologu włożonym w usta Humy, autor wydobywa zgrzyt miedzy nieśmiertelnym pięknem i brzydotą choroby oraz niemożnością znalezienia pośmiertnego pocieszenia. W drugiej części tekstu Śpiewaka, będącej hołdem dla zmarłej Krystyny Zarzeckiej, jej syn, Krzysztof, konstruuje wizerunek matki przez pryzmat przemilczeń bolesnych obrazów (nieudana operacja, opiekowanie się będącą w stanie wegetatywnym chorą, śmierć Krystyny Zarzeckiej w dniu jego matury z polskiego), programowo niedopełniając opowieści o rodzicielce, wplatając w nią niedomówienia i emocjonalne wytrychy. Może dlatego w finalnym monologu sztuki, odczytywanym przez inspicjentkę, wyznaje bez ogródek:
„ja w przeciwieństwie do Michała mogę powiedzieć na temat mojej matki wszystko
mogę tworzyć fantazję jaką chcę (…)
ale nie chcę mówić wszystkiego (…)”
Wstęp na czytanie jest wolny.

Tomasz Śpiewak – dramaturg, autor ponad trzydziestu adaptacji i tekstów teatralnych. Od 2017 kierownik literacki Teatru im. J. Osterwy w Lublinie. Najważniejsze przedstawienia we współpracy z reż. Michałem Borczuchem – „Zew Cthulhu” (Nowy Teatr w Warszawie, 2017) „Wszystko o mojej matce” (Łaźnia Nowa w Krakowie 2016, Grand Prix Festiwalu Boska Komedia 2016), „Apokalipsa” (Nowy Teatr w Warszawie, 2014, Grand Prix Festiwalu Boska Komedia 2015), „Faust” (Teatr im. H. Konieczki, Bydgoszcz, 2015); „Paradiso” (Teatr Łaźnia Nowa, 2014), z Remigiuszem Brzykiem: „Koń, kobieta i kanarek” (2014), „Korzeniec” (Teatr Zagłębia w Sosnowcu 2013), „Brygada szlifierza Karhana” (Teatr Nowy im. K. Dejmka w Łodzi 2008), „Gorączka czerwcowej nocy” (Teatr Nowy im. T. Łomnickiego w Poznaniu, 2013). Odznaczony Medalem Stowarzyszenia Żydów Kombatantów i Poszkodowanych w II Wojnie Światowej. Współpracował z Anną Smolar, Magdą Szpecht, Barbarą Wysocką, Natalią Korczakowską, Łukaszem Kosem, Wojtkiem Klemmem. W roku 2016 zadebiutował jako reżyser „Salą Królestwa” w Teatrze Zagłębia w Sosnowcu.