Polski dramat współczesny na scenie

Szymon Bogacz
„Wszystko, co chcielibyście powiedzieć po śmierci ojca,
ale boicie się odezwać”
Sztuka pod tytułem „W imię ojca i syna” została wyróżniona w konkursie o Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną 2009.
reżyseria i inscenizacja: Piotr Kruszczyński
kostiumy: Jola Łobacz
muzyka: Paweł Dampc
dramaturgia ruchu: Iwona Pasińska
asystentka reżysera: Elżbieta Mrozińska
prapremiera 12 listopada 2010

Obsada:
Ja – Rafał Kowal
Ojciec – Maciej Sykała
Matka – Beata Buczek-Żarnecka
Żona – Elżbieta Mrozińska
Siostra – Olga B. Długońska
Przyjaciel Ojca – Stefan Iżyłowski
Szwagier – Leszek Hoppe (35-lecie pracy zawodowej)

producentka: Ewa Wojciechowska
suflerka: Ewa Gawron

Bohater groteskowej opowieści Szymona Bogacza zmaga się ze swoimi męskimi kompleksami podczas ceremonii pogrzebowej własnego ojca. W serii wyimaginowanych spotkań z ojcem próbuje przywrócić normalne relacje rodzinne i tym samym pozbyć się wyniesionej z domu młodzieńczej traumy, będącej źródłem chłopięcego buntu. Specyficznemu „oswajaniu” protoplasty służy m. in. przyglądanie się erotycznemu zbliżeniu rodziców, samobiczowanie ojcowskim pasem, czy intymna rozmowa z ojcem podczas… mycia jego zwłok. Bogacz w swojej tragikomedii dosłownie i w przenośni rozbiera dzisiejszego mężczyznę i stawia go w trudnej konfrontacji z pierwotnym wzorcem: archetypem samca, mężczyzny dominującego, głowy rodziny.