Żegnamy Krzysztofa Wójcickiego

Krzysztof Wójcicki (ur. 1955 r.) był filologiem polskim (absolwentem teatrologii na Uniwersytecie Gdańskim, doktorem nauk humanistycznych), prozaikiem, dramaturgiem, eseistą, znawcą Kaszub i Pomorza. Od 1979 do 1991 r. pracował w Teatrze Miejskim w Gdyni (wtedy zwanym Teatrem Dramatycznym) jako kierownik literacki, w latach 1991- 1994 był jego dyrektorem naczelnym i artystycznym. To za jego dyrekcji Teatr nawiązał współpracę z Adamem Hanuszkiewiczem, która zaowocowała takimi realizacjami jak: „Pan Tadeusz” czy „Lilla Weneda”, z jego inicjatywy na Darze Pomorza wystawiony został głośny spektakl „Księga Krzysztofa Kolumba” Paula Claudela a Waldemar Śmigasiewicz wyreżyserował „Mieszczanina szlachcicem” Moliera, „Ferdydurke” Witolda Gombrowicza i „Księgę bałwochwalczą” Krzysztofa Wójcickiego.
Jako dramaturg zadebiutował w 1988 roku w Teatrze Wybrzeże sztuką „Wolność dla Barabasza” (spektakl wyreżyserował Andrzej Markowicz). Kolejne dramaty to „Apassionata”, „Księga Bałwochwalcza”, „Powrót Łazarza”, przyniosły mu rozgłos w Polsce i za granicą.
Był też autorem książek. Interesowała go kultura i historia Kaszub. Napisał tzw. Triadę kaszubską („Rozmowy z Mokwą”, „Rozmowy z księdzem Hilarym Jastakiem”, „Rozmowy z Albrechtem grafem von Krockow”). W dorobku pisarskim ma też „Sagę rodu von Krockow” i „Sonatę krokowska” oraz film telewizyjny „Krokowa moja miłość”. Jest też autorem cyklu „Bajek i baśni”: gdyńskich, kościerskich, puckich i sopockich.
Jego debiutem prozatorskim jest powieść: „Mój przyjaciel trup. Opowieść o życiu i śmierci Albrechta grafa von Krockow”.
W 2005 roku obronił pracę doktorską na Wydziale Filologiczno-Historycznym UG, poświęconą aktorce Helenie Modrzejewskiej.
Krzysztof Wójcicki opracował też i wydał po polsku odnalezioną w Ameryce baśń Heleny Modrzejewskiej, napisaną dla jej wnuka. Doprowadził też do potwierdzenia arystokratycznego pochodzenia aktorki (z książęcego rodu Sanguszków). Prowadził też poszukiwania zaginionego filmu z jej udziałem.