Szewcy bez butów chodzą

Na scenie szewcy miarowo stukają młotkami w obcasy, a rytm ich pracy zaczyna idealnie zestrajać się z muzyką. W „Szewcach” Witkacego, najnowszej premierze Teatru Miejskiego w Gdyni, wszystko do siebie pasuje.

W inscenizacji Jacka Bunscha szewcy bez butów chodzą. Ale to nie jedyny niedostatek, który im doskwiera. Gniecie ich – a przede wszystkim Sajetana Tempe (doskonała rola Juliusza Krzysztofa Warunka) – trywialność ich żywota, konieczność pracy, brak szczególnych podniet, a nade wszystko obecność prokuratora Scurvy (Grzegorz Wolf), który unaocznia im, jak pięknie jest pławić się w beztrosce luksusu. Dla nich uosobieniem luksusu jest ekscentryczna i bezpruderyjna księżna Zbereźnicka – Podberezka (Elżbieta Mrozińska). I być może grupa szewców pod wodzą Sajetana Tempe spróbowałaby odmienić swój los, gdyby nie uprzedził ich w tym przebiegły Scurvy i skrzyknięta przez niego gromada Dziarskich Chłopców wykonujących jego rozkazy.

„Szewcy” Witkacego w interpretacji Jacka Bunscha są nie tylko spektaklem o kulisach zdobywania władzy i mechanizmach rewolucji, są przede wszystkim próbą odpowiedzi na pytanie: co dzieje się z człowiekiem, gdy już tę władze zdobędzie. Kim się staje?

Jacek Bunsch, który już po raz czwarty bierze na warsztat najbardziej znany dramat Witkiewicza, przenosi go na scenę z łatwością, tryskając pomysłami. (…) w gdyńskim przedstawieniu widać, że reżyser ma pomysł na każdą ze scen i postaci, że idealnie potrafi dopasować do nich scenografię, oprawę muzyczną i rozwiązania dramaturgiczne. Tu wszystko do siebie pasuje, elementy układanki idealnie wkomponowują się jedna w drugą. I za to chwała realizatorom. (…)