Samuel Beckett
Premiera
OSTATNIA TAŚMA
Samuel Beckett, w 1969 roku został uhonorowany literacką Nagrodą Nobla. W uzasadnieniu, kapituła jako powód podała: „(…)za to, że w nowych dla dramatu i prozy formach ukazuje wzniosłość człowieka w jego skrajnym opuszczeniu(…).
Ostatnia taśma to obraz starego człowieka, który swą przeszłość rozpamiętuje odsłuchując taśmy z nagraniami swoich wypowiedzi z dnia 39 – tych urodzin. Fragmenty monologów
z taśm przeplatają się z komentarzami 69 – cio letniego Krappa, który niejednokrotnie bardzo surowo ocenia swoje ówczesne poglądy i odczucia dając dowód na to, że to, co istotne
w człowieku z upływem czasu przybiera róże formy, role i znaczenia.
Typowy, beckettowski tragizm istnienia wyłania się z obrazu starego, rozgoryczonego Krappa, dla którego przesłuchiwanie taśm z przeszłości jest formą rozliczania się z samym sobą.
Realizacja
(Krapp’s Last Tape)
Przekład: Antoni Libera
Występują