Jerzy Szaniawski
Prapremiera
Żeglarz
Prawdy, mity, przekłamania. Kapitan Nut wielkim żeglarzem był… Lub wręcz przeciwnie. Historyk Jan podejmie próbę ujawnienia prawdy. Okaże się jednak, że nikt jej nie potrzebuje, bo to właśnie preparowane mity dają społeczeństwom poczucie harmonii i komfortu. Rzeczywistość budzi tylko niesmak, a stawianie pomników fałszywym bohaterom nadal ma się świetnie.
Spektakl ,,Żeglarz” został objęty honorowym patronatem Marszałka Województwa Pomorskiego Mieczysława Struka.
Realizacja
Scenariusz i reżyseria: Krzysztof Babicki
Scenografia: Marek Braun
Kostiumy: Jolanta Łagowska – Braun
Muzyka: Marek Kuczyński
Światło: Marek Perkowski
Projekcje: Wojciech Kapela
Asystent reżysera: Szymon Sędrowski
Suflerka: Ewa Gawron
Inspicjent: Krzysztof Dąbek
Producentka: Marta Pałubicka
Spektakl odbywa się pod pokładem Daru Pomorza. Zejście pod pokład może okazać się wymagające – na widownię prowadzą strome schody.
Czas trwania: 1 h 30 min (bez przerwy)
Występują
Recenzje
Teatr dla wszystkich
Kapitan Nut – oficjalnie bohater bez skazy – ma doczekać się pomnika. Jednak pojawia się historyk, który obala mit i ukazuje Nuta jako tchórza i pijaka. Czy społeczeństwo wybierze wygodne kłamstwo, czy trudną prawdę?
Tę właśnie historię opowiada Żeglarz Jerzego Szaniawskiego z 1925 roku, w znakomitej inscenizacji Teatru Miejskiego w Gdyni. Spektakl zrealizowano na pokładzie Daru Pomorza – miejsce idealnie dobrane, budujące nastrój i osadzające opowieść w lokalnym kontekście.
Premiera 27 kwietnia 2025 roku nieoficjalnie zainaugurowała obchody 100-lecia nadania Gdyni praw miejskich. Była to również ostatnia premiera Krzysztofa Babickiego jako dyrektora teatru – pożegnanie symboliczne i znaczące.
Przedstawienie okazało się lekkie i przyjemne, a zarazem niepozbawione treści. Mariusz Żarnecki (Przewodniczący) przyciągał uwagę energią i precyzją, świetnie wspierany przez Rafała Kowala (Rektor), Tomasza Czajkę (Admirał) i Krzysztofa Berendta (Rzeźbiarz). Na szczególne wyróżnienie zasługuje Piotr Michalski jako Stary Marynarz – jego wejścia budziły autentyczne oczekiwanie. Monika Babicka (Doktorowa) błyszczała dowcipem i sceniczną charyzmą, a Marta Kadłub (Felcia) i Weronika Niewieśniak (Iza) wnosiły młodzieńczą lekkość.
(…)Szymon Sędrowski (Wydawca) zagrał poprawnie, choć jego kreacja była przewidywalna. Niejasne pozostało przesłanie postaci Pawła Szmidta (Bogdan Smagacki) – co być może było celowe, by pozostawić widzowi pole do interpretacji.
Reżyser wzbogacił spektakl o poezję Tuwima i Wierzyńskiego w muzycznej interpretacji Beaty Buczek-Żarneckiej i Elżbiety Mrozińskiej. Choć wykonane z dużym wyczuciem, te fragmenty spowalniały tempo narracji. Scenografia Marka Brauna skutecznie eksponowała przestrzeń Daru Pomorza, a kostiumy Jolanty Łagowskiej-Braun i światło Marka Perkowskiego dopełniały całości.
Żeglarz bawi, ale i prowokuje do zadawania pytań o prawdę, manipulację i odpowiedzialność. Komu wierzymy – prawdomównemu Janowi, czy konformistycznemu Nutowi? Czy warto ryzykować wszystko, by bronić prawdy? I te pytania pozostają z widzami długo po oklaskach. Nie tylko dla miłośników klasyki – warto zobaczyć.