Plakat TRAMWAJ ZWANY POŻĄDANIEM

TENNESSEE WILLIAMS

Premiera

TRAMWAJ ZWANY POŻĄDANIEM

Ile jest w nas z nas samych, a ile z instynktu? Ile jesteśmy w stanie zrobić dla siebie niszcząc innych? Jak bezbronna jest kobieta, jak bezwzględny jest mężczyzna, a może odwrotnie?
Niezapomniana historia wielkiej namiętności i brawurowego upadku utrwalona w kreacjach filmowych Marlona Brando i Vivien Liegh w filmie Eli Kazana.
Ten jeden z najważniejszych w amerykańskiej literaturze tekstów opowiada historię życia Stelli i Stanleya Kowalskich, w którą wkracza siostra bohaterki – Blanche, nieprzewidywalna, fascynująca, balansująca na styku kultury i natury – osobowość, za sprawą której miłość, namiętność i codzienność nabierają nowych, zaskakujących kształtów i barw.

 

Realizacja

(A STREETCAR NAMED DESIRE)
Przekład: Eugeniusz Cękalski

Reżyseria, opracowanie tekstu i przestrzeń sceniczna: Piotr Kruszczyński
Zdjęcia Filmowe: Julian A. Ch. Kernbach
Kostiumy: Jola Łobacz
Muzyka i opracowanie dźwiękowe: Rafał Kowal
Współpraca scenograficzna: Marta Koniczuk
Asystentka reżysera: Olga Barbara Długońska


Czas trwania: 2 godziny 50 minut, z dwiema przerwami

Występują

Recenzje

Podążanie za pożądaniem

Gdy trzeba się mierzyć z niebotycznym wzorem, najlepiej go zignorować i robić swoje. Tak właśnie zdecydował Piotr Kruszczyński, reżyserujący w gdyńskim Teatrze Miejskim „Tramwaj zwany pożądaniem” Tennessee Williamsa.

Czytaj więcej

Podążanie za pożądaniem

Gdy trzeba się mierzyć z niebotycznym wzorem, najlepiej go zignorować i robić swoje. Tak właśnie zdecydował Piotr Kruszczyński, reżyserujący w gdyńskim Teatrze Miejskim „Tramwaj zwany pożądaniem” Tennessee Williamsa.
(…)Beacie Buczek-Żarneckiej, grającej Blanche, udała się trudna sztuka: przekonania nas, że w tej cudaczce i histeryczce, uzależnionej od whisky i chłopców, kryje się coś delikatnego i czystego. Nie pamiętam Beaty Buczek-Żarneckiej w równie przekonującej roli. (…)